2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

Ευαγγελική περικοπή για την Κυριακή των Μυροφόρων, 30/04/2017



Ευαγγελική περικοπή για την Κυριακή των Μυροφόρων, 30/04/2017

Μάρκ. ιε΄43 – ις΄ 8
Κυριακή των Μυροφόρων

43 ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἀριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. 44 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· 45 καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ Ἰωσήφ. 46 καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ, ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. 47 ἡ δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία Ἰωσῆ ἐθεώρουν ποῦ τίθεται.

1 Και διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. 2 καὶ λίαν πρωΐ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. 3 καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; 4 καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. 5 καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν. 6 ὁ δὲ λέγει αὐταῖς· μὴ ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. 7 ἀλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. 8 καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ.



Απόδοση στην Νέα Ελληνική

43 ο Ιωσήφ, ένα αξιοσέβαστο μέλος του συνεδρίου, που καταγόταν από την Αριμαθαία, και περίμενε κι αυτός τη βασιλεία του Θεού, τόλμησε να πάει στον Πιλάτο και να του ζητήσει το σώμα του Ιησού. 44 Ο Πιλάτος απόρησε που ο Ιησούς είχε κιόλας πεθάνει. Κάλεσε τον εκατόνταρχο και τον ρώτησε αν είχε πεθάνει από ώρα. 45 Όταν πήρε την απάντηση από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον Ιωσήφ. 46 Εκείνος αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε μ’ αυτό και τον τοποθέτησε σ’ ένα μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο· μετά κύλησε ένα λιθάρι κι έκλεισε την είσοδο του μνήματος. 47 Η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή παρακολουθούσαν πού τον έβαλαν.
Όταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου, και η Σαλώμη, αγόρασαν αρώματα, για να πάνε ν’ αλείψουν το σώμα του Ιησού. 2 Ήρθαν στο μνήμα πολύ πρωί την επομένη του Σαββάτου, μόλις ανέτειλε ο ήλιος. 3 Κι έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα από την είσοδο του μνήματος;» 4 Γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Μόλις όμως κοίταξαν προς τα ’κει, παρατήρησαν ότι η πέτρα είχε κυλήσει από τον τόπο της.



5 Μόλις μπήκαν στο μνήμα, είδαν ένα νεαρό με λευκή στολή να κάθεται στα δεξιά, και τρόμαξαν. 6 Αυτός όμως τους είπε: «Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, το σταυρωμένο. Αναστήθηκε. Δεν είναι εδώ. Να και το μέρος όπου τον είχαν βάλει. 7 Πηγαίνετε τώρα και πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο: “πηγαίνει πριν από σας στην Γαλιλαία και σας περιμένει- εκεί θα τον δείτε, όπως σας το είπε”». 8 Οι γυναίκες βγήκαν κι έφυγαν από το μνήμα γεμάτες τρόμο και δέος· δεν είπαν όμως τίποτα σε κανέναν, γιατί ήταν φοβισμένες.

Ναι στο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία της ταυτότητας των Μετεώρων

Ναι στο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία της ταυτότητας των Μετεώρων


Ναι στο Προεδρικό Διάταγμα για την προστασία της ταυτότητας των Μετεώρων
Όπως γνωρίζετε, τα ΜΕΤΕΩΡΑ είναι η ταυτότητα της πίστεώς μας, η παρακαταθήκη που μας κληροδότησαν οι Όσιοι Μετεωρίτες πατέρες μέσα από τον προσωπικό τους αγώνα και την θυσιαστική προσφορά τους. Είναι τα μείλια της περιοχής, της Ορθοδοξίας και του έθνους μας που πρέπει να μείνουν άγια και αναλλοίωτα στο επέκεινα και να παραδοθούν στις επόμενες γενιές, ώστε να συνεχίσουν να αποτελούν το φάρο της ορθής πίστης προσφέροντας στην Ορθοδοξία και στο έθνος.

Τα Μετέωρα, για να παραμείνουν Άγια, πρέπει να προστατευθούν και να θωρακιστούν νομικά από κάθε δράση και πράξη που αλλοιώνει και παραχαράσσει την ταυτότητά τους ως ζωντανό Ορθόδοξο μοναστικό κέντρο. Το τελευταίο διάστημα γίνονται συντονισμένες προσπάθειες, ώστε ο ιερός χώρος να παραδοθεί προς χρήση σε μια σειρά δράσεις που όχι μόνο δεν συνάδουν με τον χώρο, αλλά και τον προσβάλλουν βάναυσα.
Αύριο, 25 Απριλίου και ώρα 5 μ.μ στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου, θα συζητηθεί η πρόταση του Υπουργείου Πολιτισμού για την προστασία των ΜΕΤΕΩΡΩΝ. Επειδή το θέμα κρίνεται σοβαρό και καθοριστικό για τα ΜΕΤΕΩΡΑ, θα σας παρακαλούσαμε να παρευρεθείτε και να στείλετε, σήμερα και αύριο, ένα mail που να τονίζει την σύμφωνη γνώμη σας στην ανάγκη νομικής θωράκισης και προστασίας των ΜΕΤΕΩΡΩΝ.
Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να αποσταλούν σήμερα μηνύματα στον περιφερειάρχη, τον αντιπεριφερειάρχη και στα μέλη του περιφερειακού συμβουλίου με ανάλογο περιεχόμενο:
Παρακαλούμε όπως γνωμοδοτήσετε θετικά για το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για τον ιερό χώρο των Αγίων Μετεώρων.
Προστατέψτε τους ιερούς αυτούς βράχους, τους αγιασμένους από τη βιωτή και τους αγώνες των Αγίων μας. Προστατέψτε τους βράχους των Μετεώρων οι οποίοι αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της πατρίδας μας, βαριά πολιτιστική κληρονομιά που καλούμαστε να διαφυλάξουμε αλώβητη. Μην τους παραδίδετε βορά σε μικροσυμφέροντα και ιδιοτέλειες. Κατοχυρώστε τους νομικά, φυλάξτε τους, γνωμοδοτήστε θετικά για το Προεδρικό Διάταγμα.
Ευχαριστούμε
Σύλλογος «Μετεώρων Λιθόπολις»
Σημείωση: Παρακάτω αναφέρονται τα emai lτων αιρετών στα οποία μπορείτε να στείλετε τα κείμενα σας ή ακόμα και να τηλεφωνήσετε για θετική γνωμοδότηση για το Προεδρικό Διάταγμα.
Περιφερειακό Συμβούλιο:persymv.pro@thessaly.gov.gr
Περιφερειάρχης [Αγοραστός Κωνσταντίνος]
Διοικητήριο
Τηλέφωνο: 2413.506552-4
Φαξ: 2413.506144
Email: periferiarxis@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Τρικάλων
Μιχαλάκης Χρήστος
τηλ.: 24310.27445
email: antiper.trik.gram@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Λάρισας [Παπαδημόπουλος Δημήτριος]
email: antiper.lar@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Μαγνησίας [Κολυνδρίνη Δωροθέα]
email: antiper.kard@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης ΠΕ Καρδίτσας [Τσιάκος Βασίλειος]
email: antiper.kard@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού, Πολιτισμού και Δια Βίου Μάθησης
Παιδής Αθανάσιος
τηλ.: 2413.506323
email: apedis@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος, Υδροοικονομίας, Χωρικού Σχεδιασμού, Πολιτικής Γής, Ευρωπ.προγρ.
Νούσιος Κωνσταντίνος
τηλ.: 2413.506558
email: k.nousios@thessaly.gov.gr


Αντιπεριφερειάρχης Δημόσιας Υγείας [Αναγνωστόπουλος Βασίλειος]
email: va.health@thessaly.gov.gr


Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Τρικάλων
email: efatri@culture.gr


Υπουργείο πολιτισμού
email: grplk@culture.gr


Υπουργός πολιτισμού
email: minoff@culture.gr
……………………………………………………………………………………….

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
Καλαμπάκα, 23 Απριλίου 2017
ΠΡΟΣ : α)Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κωνσταντίνο Αγοραστό
β)Πρόεδρο Περιφερειακού Συμβουλίου Θεσσαλίας
γ)Αντιπεριφερειάρχη κ. Χρήστο Μιχαλάκη
δ)Περιφερειακούς Συμβούλους
ε)Μητρόπολη ΣΤΑΓΩΝ & ΜΕΤΕΩΡΩΝ
ζ) Διευθύντρια Εφορίας Αρχαιοτήτων Τρικάλων κ.Κρυσταλία Μαντζανά
η) Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο
Θέμα: Τα Μετέωρα και η αναγκαιότητα διαφύλαξης της αγιομετεωρίτικης κληρονομιάς.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι,
Στο πλαίσιο της συζήτησης στο Περιφερειακό Συμβούλιο της διατύπωσης άποψης επί του περιεχομένου των προτάσεων του Υπουργείου Πολιτισμού αναφορικά με την έκδοση των προβλεπόμενων από το νόμο 2351/95 Προεδρικών διαταγμάτων, σας υποβάλλουμε τις απόψεις του Συλλόγου μας επί του θέματος δεδομένου της δραστηριοποίησής του, εκτός των άλλων, στην διαφύλαξη και ανάδειξη της αγιομετεωρίτικης κληρονομιάς.
Θεωρούμε το θέμα εξόχως σοβαρό καθώς εκτιμούμε ότι η όποια απόφαση ληφθεί τώρα θα επηρεάσει καθοριστικά την αγία λιθόπολη των Μετεώρων στο επέκεινα και θα κριθεί αν η βαριά κληρονομιά περάσει στις επόμενες αγνή και ατόφια, όπως ακριβώς μας παραδόθηκαν.
Μετέωρα:τα κάστρα της Ορθοδοξίας και της Ρωμηοσύνης
Για να κατανοήσουμε περί τίνος θέματος ομιλούμε θα πρέπει να ξέρουμε τι είναι τα ΜΕΤΕΩΡΑ και ο χώρος που τα περιβάλλει.
Μετέωρα, χώρος προσευχής και ιλασμού, χώρος ιερός, χώρος μοναδικός, όπου η Θεία πλαστουργία και τα έργα των χειρών και του πνεύματος της χορείας των Οσίων Μετεωριτών πατέρων που κοσμούν το Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, συναντήθηκαν και μεγαλούργησαν δημιουργώντας την βαρύτιμη και υπερπολύτιμη κληρονομιά την οποία παραλάβαμε ως παρακαταθήκη και οφείλουμε να την κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές καθαρή, ατόφια.
Άγια Μετέωρα; Nαι άγια, ακριβώς γιατί αποτέλεσαν τόπο προσωπικού αγώνα, δακρύων, μετανοίας, αγιοσύνης και προσφοράς στην Ορθοδοξία και στο έθνος καθώς τροφοδότησαν και αιματοδότησαν πνευματικά την Εκκλησία και το έθνος σε καιρούς που τα σκίαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.
Για μας που ζούμε υπό την φυσική και πνευματική σκιά της αγίας λιθοπόλεως τα Μετέωρα είναι ο χώρος όπου ο καθένας βιώνει την προσωπική του συνάντηση με τον Θεό‧ είναι ο χώρος στον οποίο εναποθέτουμε τις χαρές και τις λύπες μας, τα καθημερινά προβλήματα και τις αγωνίες μας, με τη βεβαιότητα ότι οι αποδέκτες όλων αυτών, ψυχές αφιερωμένες ολοκληρωτικά στον Θεό που ξέρουν να συμπάσχουν με τον πάσχοντα και να συγχαίρουν με τον χαίροντα, είναι οι πιο θερμοί ευχέτες στον Θεό.
Τα Μετέωρα είναι χώρος απ' όπου αντλούμε τα πρότυπα της θυσιαστικής αγάπης προς το Θεό και τον συνάνθρωπο, της αγωνιστικότητας και της πνευματικής επαγρύπνησης, πρότυπα που τόσο λείπουν στις μέρες μας και είναι πολύτιμος οδηγός στην προσωπική αλλά και εθνική μας πορεία στο επέκεινα.
Η προσφορά των Μετεώρων στα γράμματα, στο έθνος, στην εκκλησία
Στο πέρασμα των αιώνων τα Μετεωρίτικα μοναστήρια έχουν να μας παρουσιάσουν πλούσια δράση. Προσέφεραν πολλά και συνεχίζουν να προσφέρουν, όχι μόνο στον Ορθόδοξο Μοναχισμό και στην εκκλησία αλλά και στο Έθνος, τότε με την διατήρηση της εθνικής συνείδησης και την ενίσχυση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, σήμερα με το πλούσιο και πολύπλευρο έργο (πνευματικό, κοινωνικό, αναστυλωτικό) και τη συμβολή τους στη διατήρηση της Ορθόδοξης παράδοσης και κληρονομιάς.
Μοναχοί και μοναχές αφιερωμένοι στο Χριστό, γαλουχημένοι με τα νάματα και τις παραδόσεις και διδαχές των οσιομαρτύρων της «Θηβαΐδας των Σταγών», κουβαλούν στις καρδιές τους τον Θρησκευτικό χαρακτήρα, το πολιτισμικό περιεχόμενο των Αγίων Μετεώρων προσπαθώντας να το διαφυλάξουν και αναδείξουν στο επέκεινα.
Η συμβουλή των Μετεωρίτικων μονών στο θέμα της παιδείας υπήρξε σημαντικότατη. Ίδρυσαν σχολεία για να σωθεί η γλώσσα και μαζί και η Ορθόδοξη πίστη. Για το σκοπό αυτό στα μέσα του 16ου αιώνα είχε συγκροτηθεί η Σωκράτους Ακαδημία εν Μετεώρων. Ο λόγιος Επίσκοπος Σταγών Παΐσιος ο Κλεινοβίτης (1784-1808) δώρισε δια διαθήκης την πλούσια βιβλιοθήκη στην Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου. Ο προκάτοχός του το 1818 είχε προσφέρει δύο χιλιάδες γρόσια στην Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου. Στο Σχολείο της Ι.Μ. Αγίου Στεφάνου φοίτησε μεταξύ των άλλων και ο λόγιος Ιεράρχης και μέγας ευεργέτης του Γένους Δωρόθεος ο Σχολάριος (1812-1889). Αργότερα ίδρυσε στα Τρίκαλα την Δωρόθεο Σχολή.
Το ενδιαφέρον τους για την παιδεία είναι εντυπωσιακό. Το 1845 οι Ηγούμενοι των Μονών: Βαρλαάμ, Μετεώρου και Αγίου Στεφάνου συνυπογράφουν κοινό γράμμα με το οποίο αναλαμβάνουν να συνεισφέρουν το χρόνο 500 γρόσια στα Σχολεία της Πόλης Τρίκκης για μισθούς Δασκάλων. Ο ονομαστός Ηγούμενος Κωνστάντιος της Μονής Αγίου Στεφάνου στα μέσα του 19ου αιώνα ίδρυσε την Κωνστάντιο Σχολή Καλαμπάκας και πρόσφερε πολλά χρήματα για την ανέγερση Σχολείων στα Τρίκαλα.
Μέσα στα Μοναστήρια, με την λατρευτική ζωή διατηρήθηκε μαζί με την Ορθόδοξη Πίστη μας και ανόθευτη η ελληνική γλώσσα αυτή που επέτρεπε στους σκλαβωμένους να κατανοούν το Ψαλτήρι και την Οκτώηχο και να διατηρούν σε αγωνιστική εγρήγορση την εθνική τους συνείδηση και τον πόθο τους για την απόκτηση της λευτεριάς. Τα μοναστήρια έγιναν κάστρα αγώνα και θυσίας για την λευτεριά του γένους από τον Οθωμανικό ζυγό με κορυφαίο τον Παπά- Θύμιο Βλαχάβα που με ορμητήριο την Μονή Αγίου Δημητρίου Μετεώρων στήριξε, οργάνωσε, αγωνίστηκε και θυσιάστηκε για την λευτεριά του σκλαβωμένου ελληνικού γένους για να γίνει σημαία και θρύλος από τον λαό που τον τραγούδησε.
Αυτήν την παρακαταθήκη συνεχίζουν και οι σημερινοί οικιστές της αγίας και σεπτής λιθοπόλεως αγωνιζόμενοι να κρατήσουν όρθια και καθαρή την πίστη, όρθια την ελληνική συνείδηση, όρθιο το φρόνημα του λαού στις σημερινές απειλές με έργα πνευματικά, έργα αναστηλωτικά, έργα κοινωνικά.
Μοναδική ισορροπία
Τα άγια Μετέωρα σημαίνουν για την Ορθοδοξία, την Εκκλησία, την Ελλάδα και το Έθνος μας ό,τι και οι «Άγιοι Τόποι»,το «Άγιον Όρος», «Θεοβάδιστο Σινά», ο Μυστράς και για ολόκληρη την οικουμένη ότι ο Παρθενώνας, η Δήλος και οιΔελφοί.
Η μοναδικότητα του πολύμορφου λίθινου συγκροτήματος των Αγίων Μετεώρων, της Ακροπόλεως αυτής της Ορθοδοξίας και προμετωπίδας του Ανατολικού Χριστιανισμού, αποτελεί υπόδειγμα σοφής ισορροπίας ανθρώπου και φύσης, τόπο, δηλαδή, στον οποίο η ανθρώπινη παρουσία δεν καταχράσθηκε την προνομιακή της θέση στη δημιουργία του Θεού, δεν ανέτρεψε το φυσικό οικοσύστημα και δεν παραμόρφωσε την ωραιότητα του τοπίου, αλλά ανέταξε τα δημιουργήματά της (τις Ιερές Μονές, δηλαδή) στο χώρο, με ιδιαίτερη ευαισθησία και στοργή και με μοναδική αισθητική και σεβασμό προς αυτόν, ώστε να προβάλλεται η ιερότητα και πνευματικότητα της Αγίας Λιθοπόλεως και να μη διαταράσσονται οι ισορροπίες. Γι΄ αυτό και τόσους αιώνες ο χώρος συνεχίζει να παραμένει όπως μας τον παρέδωσαν οι άγιοι και όσιοι πατέρες.
Το υπάρχον νομικό πλαίσιο προστασίας
Ακριβώς, αυτή η μοναδικότητα του φυσικού περιβάλλοντος, που αρμονικά συνταιριάζεται με το μεγαλείο των Ιερών Μονών, και η αυστηρότητα της ιερότητας του ευρύτερου χώρου, αποτελούν αυτό που επιζητεί να συναντήσει ο επισκέπτης που επισκέπτεται την σεπτή αγία λιθόπολη. Αυτή όμως η μοναδικότητα, που αποτελεί την πεμπτουσία της ιστορίας και παράδοσής μας επιχειρείται να αλλοιωθεί με την δικαιολογία της ανάπτυξης και εκμετάλλευσης για εύκολο, γρήγορο και υπερβολικό κέρδος, και την μετατροπή του σε πεδίο άσκησης ποικίλων οργανωμένων δράσεων των λεγόμενων εναλλακτικών μορφών τουρισμού χωρίς να ενδιαφερόμαστε διόλου για τις όποιες βλαπτικές και παραμορφωτικές συνέπειες, που θα επέλθουν εξ αιτίας αυτών των ανεξέλεγκτων συμπεριφορών στον ιερό χώρο.
Όλα αυτά τα φαινόμενα ορθώς οδήγησαν, κατά την άποψή μας, την πολιτεία να δημιουργήσει το νομικό υπόβαθρο προστασίας της Αγίας Λιθοπόλεως με τον Ν. 2351/95 (ΦΕΚ Α' 225)(Αναγνώριση της περιοχής των Μετεώρων ως ιερού χώρου και άλλες διατάξεις).
Πέραν αυτού υπάρχουν δυο ουδέτερες ζώνες. Η ουδέτερη Ζώνη Α περιβάλλει τα μοναστήρια των Μετεώρων και απαγορεύει αυστηρά την ανέγερση οποιονδήποτε κτιρίων, ενώ η ουδέτερη Ζώνη Β περιβάλλει τους βράχους των Μετεώρων και θέτει νόμους κατασκευής στους οικισμούς Καστρακίου και Καλαμπάκας.
Αυτό που κάνει τα Μετέωρα μια πιο περίπλοκη κληρονομιά για να διαχειριστείς, είναι ο ζωντανός της χαρακτήρας ως μοναστικού κέντρου και μάλιστα με μια τόσο βαριά κληρονομιά εθνικής, πνευματικής και πολιτισμικής σημασίας.
Για όλους αυτούς τους λόγους η Ελλάδα υπέγραψε το 1981 τη Συνθήκη της UNESCO για την προστασία των μνημείων και χώρων παγκόσμιας κληρονομιάς με στόχο την προστασία από κάθε φθορά και καταστροφή, προκειμένου αυτά να κληροδοτηθούν στις γενιές του μέλλοντος.Για τους ίδιους λόγους το 1989 ηUNESCO ενέγραψε τα Μετέωρα στον κατάλογο των μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς ως ένα ιδιαίτερης σημασίας πολιτιστικό και φυσικό αγαθό.
Η αναγκαιότητα περαιτέρω νομικής θωράκισης διαφύλαξη της αγιομετεωρίτικης κληρονομιάς
Έχοντας όλα αυτά υπόψη αντιλαμβανόμαστε πλήρως για ποια περιοχή μιλάμε και ποιο ιερό καθήκον μας καθοδηγεί να τύχει της διαφύλαξης και ανάδειξής της.
Για να επιβιώσουν τα Άγια Μετέωρα, το μεγαλειώδες αυτό τμήμα της Θείας Δημιουργίας, όπου η φύση, η τέχνη και η ανθρώπινη ασκητική παρουσία βρίσκονται σε εντατικό διαγωνισμό, δεν χρειάζονται μόνον αγνοί ιδεολόγοι μοναχοί οικιστές. Χρειάζεται επίσης, ειδική νομική θωράκιση από την Πολιτεία καθώς παρά το υπάρχον νομικό πλαίσιο προστασίας ο χώρος των Μετεώρων απειλείται από επεμβάσεις που αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση του μαζικού τουρισμού και τις νέες δράσεις που αναφύονται συνεχώς (αναρριχητές, ανεμοπτεριστές, ντρόουν, νεοπαγανιστές, τελετές άλλων θρησκειών κ.α ).
Οι συνεχείς παρεμβάσεις και αλλοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος ,η διοικητική πολυαρχία και έλλειψη συντονισμού μεταξύ των εμπλεκομένων, όλα αυτά σκιάζουν το φυσικό και πνευματικό Ύψος και Κάλλος των βράχων και των μοναστηριών και ιδιαίτερα την πνευματικότητα της μοναστικής κοινωνίας.
Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι «απειλές» ο χώρος χρίζει προστασίας άρα χρειάζεται περαιτέρω νομική θωράκιση όσον αφορά την οργάνωση και λειτουργία του χώρου με στόχο να απαλλαγούν τα Μετέωρα από πολλούς κινδύνους αλλοίωσης και παραχάραξης.
Η προσπάθεια πρέπει να επικεντρώνει στον σεβασμό του ιερού χώρου καθώς πρόκειται για πολύτιμο και μοναδικό φυσικό περιβάλλον, για θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά και παραδοσιακή περιοχή, στοιχεία, που είναι κοινά αγαθά και πρέπει να διασωθούν. Και θα διασωθούν αν η περιοχή των Μετεώρων ειδωθεί ως ιερή και αναλλοίωτη στην ουσία και όχι στον τύπο.
Στο ευλόγως αυθόρμητο ερώτημα, «τί θα πει ιερός χώρος» τονίζουμε ότι έχει την έννοια του σεπτού, του αξιοσέβαστου και απρόσβλητου, που απαιτεί ειδική νομική μεταχείριση όσον αφορά τις δράσεις που αναπτύσσονται εντός αυτού.
Σημειώστε ότι σήμερα εντός του ευρύτερου Μετεωρίτικου χώρου αναπτύσσονται δράσεις όπως βοσκή, θήρα, εμπόριο, κυκλοφορία αυτοκινήτων καθ΄ όλο το εικοσιτετράωρο, βιντεοσκοπήσεις, κινηματογραφήσεις, οργανωμένη αναρρίχηση, πάσης φύσεως τελετών άλλων θρησκειών και μάλιστα έξω από την πόρτα των μοναστηριών κάτι που δικαιολογεί την λαϊκή έκφραση περί ξέφραγου αμπελιού.
Είναι τραγικό να ανακοινώνει Πρόεδρος Διεθνούς Ομοσπονδίας την οργάνωση διεθνούς συνάντησης στα Μετέωρα χωρίς να ρωτάει κανέναν, χωρίς να υποβάλλει φάκελο στο Υπουργείο Πολιτισμού και να θεωρεί μάλιστα αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά του.
Η καθυστέρηση έκδοσης των προεδρικών διαταγμάτων καθιστούν την νομική θωράκιση προστασίας των Μετεώρων προβληματική καθώς δεν αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τις πιέσεις άσκησης οργανωμένων βαρέων δράσεων στο πλαίσιο των εναλλακτικών μορφών τουρισμού με την μοναστική κοινότητα να βρίσκεται σε έναν διαρκή αγώνα προκειμένου να υπερασπιστεί τα αυτονόητα.
Η μετεωρίτικη μοναστική κοινότητα, μόνιμοι οικιστές του χώρου, που φυλάγουν κυριολεκτικά Θερμοπύλες, είναι αυτοί που έχουν χρέος να διαφυλάξουν και να προστατεύσουν τον χώρο και το περιεχόμενό του κάτι που δίνει το ηθικό δικαίωμα να εκφράσουν γνώμη, να αποφασίζουν και γενικώς να διαχειρίζονται τον ιερό αυτό χώρο σύμφωνα με τις επιταγές των ιερών κανόνων και των νόμων της πολιτείας.
Την παραφυλακή αυτή οι Μετεωρίτες Μοναχοί την εκτελούν πιστά για οκτώ αιώνες τώρα, από της ιδρύσεως των Μονών τους, δηλαδή, χωρίς αυτό να σημαίνει άβατο ή συγκρότηση αυτόνομης Μοναστικής Πολιτείας, με ιδιαίτερο νομικό καθεστώς όπως ισχυρίζονται κάποιοι.
Ιερότητα χώρου σημαίνει απαγορεύσεις;
_Δηλαδή μπορεί να είναι ελεύθερη η κινηματογράφηση, βιντεοσκόπηση και φωτογράφηση για επαγγελματική, εμπορική και διαφημιστική χρήση και φωτογραφήσεων - βιντεοσκοπήσεων γάμου;
_Μπορεί τα ΜΕΤΕΩΡΑ να εξελιχθούν σε κέντρο αναρρίχησης με βαριές διοργανώσεις αναρρίχησης επί των βράχων, σχοινοβασία και ότι άλλο απίθανο χόμπι που αυτοαναγορεύεται άθλημα; Επιτρέψτε μας εδώ να επαναφέρουμε την ανάγκη αξιοποίησης του άλλου βραχώδους συμπλέγματος εφάμιλλου των Μετεώρων που βρίσκεται στην περιοχή των Χασίων με την υλοποίηση της μελέτης του Δήμου Καλαμπάκας για λειτουργία αναρριχητικού πεδίου, όπως το ζητάει η Ομάδα Πρωτοβουλίας Χασιωτών.
_Θa επιτρέψουμε την τοποθέτηση επί των βράχων μεταλλικών εξαρτημάτων αναγκαίων για την αναρρίχηση, καθώς και την αυθαίρετη επιλογή διαδρομών από κάθε αναρριχητή χωρίς να λογαριάζουμε τον τραυματισμό των βράχων; Μια απλή οπτική παρατήρηση στο βράχο όπου τα χαλάσματα της Ι.Μ. Παντοκράτορα μπορεί να πείσει για την αλλοίωση του βράχου από την συνεχή ανάβαση αναρριχητών.
_Θα μπορούν ελεύθερα κάποιοι σχοινοβάτες (highline) να διοργανώνουν παγκόσμιες συναντήσεις και να δένουν τα σχοινιά από βράχο σε βράχο και από τρούλο σε τρούλο;
_Θα επιτραπεί στους ανεμοπτεριστές και στα ντρόουν να υπερίπτανται πάνω από τα μοναστήρια;
_Θα επιτραπούν οι αγώνες μοτοσικλετιστών απλές η ανώμαλων διαδρομών (enduro) και αυτοκινήτων κάθε τύπου στο οδικό δίκτυο των Μετεώρων;
_Θα επιτραπεί η θήρα στον αρχαιολογικό και ιερό χώρο των Μετεώρων, καθώς ως μνημείο εγγεγραμμένο στον κατάλογο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO οφείλει να προστατεύεται η πανίδα και η χλωρίδα του μνημείου;(Στις περιόδους ελεύθερης θήρας οι αίνοι του ψαλτηρίου διακόπτονται από το τουφεκίδι των κυνηγών που κυνηγούν μέσα στον ιερό χώρο).
_Θα επιτραπεί η διαμονή στην ύπαιθρο εντός των ασκητηρίων, των προσευχάδικων και των λοιπών σπηλαίων και βράχων;
_Θα επιτραπεί η εγκατάσταση κατασκήνωσης μεμονωμένων κατασκηνωτών, η στάση - στάθμευση με σκοπό τη διανυκτέρευση τροχόσπιτων και τροχοβιλών;
_Θα επιτρέψουμε την παρουσία και τέλεση τελετών άλλων θρησκειών;
_Θα επιτρέψουμε την εγκατάσταση ποιμνιοστασίων και ποιμνίων έξω από τις πόρτες των μονών όπως συμβαίνει, με τους τουρίστες να ανακατεύονται με τα αιγοπρόβατα και τα βοοειδή που κατέρχονται ανεξέλεγκτα στο οδικό κύκλωμα Μετεώρων και γενικότερα στο χώρο;
_Θα επιτρέψουμε την συνέχιση του απαράδεκτου φαινομένου να μεταβάλλονται οι χώροι έξωθεν της πόρτας των μονών σε κάθε είδους ασχήμιες και ηχορύπανση μέχρι το πρωίας; Δεν πρέπει να τοποθετηθούν μπάρες στα τρία συγκεκριμένα σημεία ώστε να αποφεύγεται η πρόσβαση τις νυχτερινές ώρες στις αυλές των μοναστηριών;
_Δε θα πρέπει αλήθεια να γνωρίζει, τουλάχιστον η Αστυνομία, ποιοι δρουν στο χώρο και να δίδονται οι σχετικές άδειες πρόσβασης όσων μεμονωμένα αναρριχούνται ή πεζοπορούν στο χώρο βάση σχεδίων;
_Σε ποιο άλλο μνημείο του Παγκόσμιου Πολιτισμού επιτρέπονται να γίνονται όλα αυτά;
_Που αλλού στον κόσμο σε αντίστοιχο εμβληματικό χώρο αυτός δεν διέπεται από ρυθμιστικούς κανόνες όσον αφορά την λειτουργία του;
Όπως γίνεται αντιληπτό, ουσιαστικά δεν πρόκειται για την επιβολή κάποιων νέων ρυθμίσεων και απαγορεύσεων, αλλά για μία συγκέντρωση και κωδικοποίηση των ήδη υφιστάμενων, βάσει του Αρχαιολογικού Νόμου σε συνδυασμό με. το ν. 2351/1995, κανόνων.
Η έκδοση των προβλεπόμενων από τον Ν.2351/95 προεδρικών διαταγμάτων, όσον αφορά την σύσταση του οργάνου που είναι η σύναξη των Ιερών Μονών και τον ακριβή προσδιορισμό των δράσεων που αναπτύσσονται στο χώρο, αποτελούν μια αυτονόητη αναγκαιότητα αλλά και την ολοκλήρωση της θωράκισης για τον σεβασμό και προστασία της ιερότητας του Μετεωρίτικου χώρου από νομικής πλευράς.
Η πρόταση του Υπουργείου είναι μια προσπάθεια για να μην αλλοιωθεί ο χαραχτήρας των Μετεώρων ως ζωντανό μοναστικό κέντρο και ως φυσικό μνημείο, να μην χάσει περιοχή την βαρύτιμη κληρονομιά που συνιστούν τα Μετέωρα που μόνο μ΄ αυτά τα στοιχεία συμβάλουν καταλυτικά στην στήριξη της τοπικής οικονομίας και στην γενικότερη πρόοδο του τόπου μας καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών έρχονται στην περιοχή για να θαυμάσουν το μοναστικό κέντρο και το περιεχόμενό του και όχι για να συναντήσουν ότι μπορούν να συναντήσουν σε άλλους τόπους.
Για όλους αυτούς τους λόγους αξιότιμοι σύμβουλοι σας καλούμε να γνωμοδοτήσετε θετικά επί του συζητούμενου σχεδίου Προεδρικού διατάγματος.
Ας μην παραδώσουμε χάριν οποιουδήποτε αντιτίμου «Τα Άγια τοις κυσί»!!!
Με εκτίμηση
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Γρηγόριος Γ. Καλύβας Δημήτρης Λάσκος
Πρόεδρος Γενικός Γραμματέας
…………………………………………………………………………

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ Π.Δ ΤΩΝ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
Καλαμπάκα,23 Απριλίου 2017
Αριθ. Πρωτ. 4
ΠΡΟΣ :Το Περιφερειακό Συμβούλιο Περιφέρειας Θεσσαλίας


Θέμα: ΥΠΟΜΝΗΜΑ στο πλαίσιο της συζήτησης – γνωμοδότησης του Περιφερειακού Συμβουλίου επί του περιεχομένου των προτάσεων του Υπουργείου Πολιτισμού, αναφορικά με την έκδοση του προβλεπομένου από το νόμο 2351/95,Προεδρικού Διατάγματος.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι,
Για μας που ζούμε την φυσική και πνευματική σκιά τους, τα Μετέωρα είναι ο χώρος όπου ο καθένας βιώνει την προσωπική του συνάντηση με τον Θεό. Είναι τόπος ιερός, όπου η Θεία πλαστουργία και τα έργα των οικιστών τους συναντήθηκαν και μεγαλούργησαν δημιουργώντας μια βαρύτιμη και υπερπολύτιμη κληρονομιά καθώς αυτά, τα Άγια Μετέωρα, τροφοδότησαν και αιματοδότησαν πνευματικά την Εκκλησία και το Έθνος μας σε δύσκολους καιρούς στο διάβα των αιώνων.
Τα Άγια Μετέωρα σημαίνουν για την Ορθοδοξία και την πατρίδα μας ότι και οι Άγιοι Τόποι, η Πάτμος, το Άγιον Όρος και το Θεοβάδιστο Σινά. Και για την οικουμένη ολόκληρη, ότι οι Δελφοί, η Δήλος και ο Παρθενώνας.
Η προσπάθεια όλων, λοιπόν, πρέπει να επικεντρώνεται στον σεβασμό του ιερού χώρου καθώς πρόκειται για ένα πολύτιμο και μοναδικό παγκοσμίως φυσικό περιβάλλον, για μια ανεξάντλητη θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά και μια ζώσα και ακμάζουσα μοναστική κοινότητα. Τα στοιχεία αυτά, που είναι κοινά αγαθά, πρέπει με κάθε τρόπο να διασωθούν.
Άλλωστε, το υπό έκδοση Π. Δ. φιλοδοξεί να διαφυλάξει, να προστατεύσει και να περιχαρακώσει τον ιερό και αρχαιολογικό χώρο των Μετεώρων χωρίς να αποκλείει ήπιας μορφής δραστηριότητες, εφόσον αυτές δεν προσβάλλουν την ιερότητα του τόπου και δεν αλλοιώνουν τον χαρακτήρα του.
Κύριοι Σύμβουλοι,
Αυτή τη μέγιστη παρακαταθήκη οφείλουμε να κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές αναλλοίωτη, καθαρή και ατόφια.
Γι’ αυτό και η έκδοση του προβλεπομένου από τον Ν.2351/95 Προεδρικού Διατάγματος αποτελεί μια αυτονόητη αναγκαιότητα για τη θωράκιση, τον σεβασμό και την προστασία της ιερότητας του Μετεωρίτικου χώρου από κάθε απειλή, αλλοίωση ή παραχάραξη.
Η έκδοση του Προεδρικού διατάγματος λειτουργεί θετικά όχι μόνο στην προστασία της αγίας και σεπτής λιθοπόλεως αλλά θετικά και προς την τοπική οικονομία και κοινωνία δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επισκεπτών έρχονται για να θαυμάσουν την αρμονική σύζευξη των έργων της πίστης και του μεγαλείου του φυσικού περιβάλλοντος.
Για όλους αυτούς τους λόγους παρακαλούμε, όπως γνωμοδοτήσετε θετικά για την έκδοση του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος.
Μετά τιμής
Το Δ. Σ.
........................................................................................................

«ΜΕΤΕΩΡΩΝ ΛΙΘΟΠΟΛΙΣ»
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗΣ
ΑΓΙΟΜΕΤΕΩΡΙΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
Μασούτα 3, Τ.Κ 42200 ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ
Τ. Θ. 5575, Τηλ: 24320- 78183, 6944145784,

info@meteoronlithopolis.gr – meteoronlithopolis.gr

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

-Χριστος Ανεστη!!!

-Ε το ειπαμε αυτο,συνεχεια θα το λεμε?
 Ναι θα το λεμε για 40 μερες μεχρι την Πεντηκοστη. Βαριεσε ή ντρεπεσε να λες οτι ο Χριστος Ανεστηθη εκ νεκρων?
Δηλαδη χαρηκαμε την πρωτη μερα μονο με την Ανασταση του Κυριου μας?
Τωρα μαλλον μας εφυγε ο ενθουσιασμος.
 Μα πως θα ζησουμε το Αναστασιμο κλιμα των ημερων αν ξεχασουμε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ? Πεσανε κατι δακρυα οταν τον ειδαμε πανω στον Σταυρο του μαρτυριου την Μεγαλη Εβδομαδα. Τωρα με την Ανασταση Του, δεν θα πρεπει να κρατησουμε μεσα μας κατι?
Η Ανασταση του Χριστου σημαινει και δικη μας Ανασταση.
Και μην ξεχναμε οτι καθε Κυριακη η Θεια Λειτουργια ειναι Αναστασιμη.
 Γιαυτο... ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!




 Αναρτηθηκε απο το ΔΙ΄ΕΥΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

«Τῶ Αγίω καὶ Μεγάλω Σαββάτω, τὴν θεόσωμον Ταφήν, καὶ τὴν εἰς Ἄδου Κάθοδον τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν δι' ὧν τῆς φθορᾶς τὸ ἡμέτερον γένος ἀνακληθέν, πρὸς αἰωνίαν ζωὴν μεταβέβηκε».


ΤΟ ΑΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ



«Τῶ Αγίω καὶ Μεγάλω Σαββάτω,
τὴν θεόσωμον Ταφήν, καὶ τὴν εἰς Ἄδου Κάθοδον
τοῦ Κυρίου καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἑορτάζομεν
δι' ὧν τῆς φθορᾶς τὸ ἡμέτερον γένος ἀνακληθέν,
πρὸς αἰωνίαν ζωὴν μεταβέβηκε».



Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, αφότου εξέπνευσε ο Κύριος επί του σταυρού, έπρεπε να ταφεί και μάλιστα βιαστικά, διότι όπως μας πληροφορεί ο ιερός Ευαγγελιστής οι Ιουδαίοι «ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνου τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» (Ιωάν.19: 31). Οι στρατιώτες με χονδρές σιδερένιες βέργες τσάκισαν τα κόκαλα των δύο συσταυρωμένων ληστών, για να επιταχύνουν το θάνατό τους, διότι ακόμη δεν είχαν εκπνεύσει.


«ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες ὡς εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, οὐ κατέαξαν αὐτοῦ τὰ σκέλη, ἀλλ' εἷς τῶν στρατιωτῶν λόγχῃ αὐτοῦ τὴν πλευρὰν ἔνυξε, καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ» (Ιωάν.19:33). Αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος του Κυρίου υπήρξε πραγματικός.



Κοντά στο σταυρό του Κυρίου είχαν απομείνει μόνο η Θεοτόκος και οι μαθήτριές Του, οι οποίες συνέπασχαν με Αυτόν, έκλαιγαν και πενθούσαν το άδικο πάθος και το θάνατό Του. Αντίθετα οι ένδεκα μαθητές είχαν κρυφτεί για το φόβο των Ιουδαίων (Ιωάν.20:19). Όμως ήταν αδύνατο σ’ αυτές να αναλάβουν το δύσκολο έργο της αποκαθηλώσεως και της ταφής του Χριστού. Το πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο ήταν η αίτηση στον Πιλάτο να τους δοθεί η άδεια της ταφής.


Το έργο αυτό ανάλαβαν οι ευσεβείς άρχοντες Ιωσήφ και Νικόδημος. «ἐλθὼν Ἰωσὴφ ὁ ἀπὸ Ἁριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ. ὁ δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ Ἰωσήφ. καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου» (Μάρκ.15: 43-46).


Τότε μαζεύτηκαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι στον Πιλάτο και τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Χριστού μέχρι την Τρίτη ημέρα, διότι, όπως έλεγαν, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές του κλέψουν την νύχτα το σώμα του Ιησού και κηρύξουν κατόπιν στο λαό ότι αναστήθηκε, όπως προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε. Και τότε η πλάνη αυτή θα είναι χειρότερη από την πρώτη».


Ο Πιλάτος, αφού τους άκουσε, έδωσε την άδεια και πήγαν και ασφράγισαν τον τάφο. Για ασφάλεια, τοποθέτησαν και μια φρουρά από στρατιώτες και αποχώρησαν.


«Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας, νεκρὸς ὁρᾶται, καὶ σμύρνη καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσαι πικρῶς καὶ ἐκβοῶσαι. Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ὧ, Χριστὸς ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος».


«Αυτός που περιόρισε την απέραντη θάλασσα, παρουσιάζεται τώρα νεκρός. Αυτός ο Αθάνατος αφού τυλίχθηκε με σεντόνι κι αλείφθηκε με μύρα, τοποθετήθηκε σε μνήμα σαν θνητός. Και κάποιες γυναίκες ήλθαν να τον αλείψουν με αρώματα, κλαίγοντας πικρά και φωνάζοντας: Αυτό το Σάββατο είναι το ευλογημένο, γιατί σ’ αυτό ο Χριστός αφού κοιμήθηκε σα νεκρός, σε τρεις ημέρες θα αναστηθεί».


«Ὁ συνέχων τὰ πάντα ἐπὶ σταυροῦ ἀνυψώθη, καὶ θρηνεῖ πᾶσα ἡ Κτίσις, τοῦτον βλέπουσα κρεμάμενον γυμνὸν ἐπὶ τοῦ ξύλου, ὁ ἥλιος τὰς ἀκτῖνας ἀπέκρυψε, καὶ τὸ φέγγος οἱ ἀστέρες ἀπεβάλλοντο, ἡ γῆ δὲ σὺν πολλῷ τῶ φόβω συνεκλονεῖτο, ἡ θάλασσα ἔφυγε, καὶ αἱ πέτραι διερρήγνυντο, μνημεῖα δὲ πολλὰ ἠνεώχθησαν, καὶ σώματα ἡγέρθησαν ἁγίων Ἀνδρῶν. Ἅδης κάτω στενάζει, καὶ Ἰουδαῖοι σκέπτονται συκοφαντῆσαι Χριστοῦ τὴν Ἀνάστασιν, τὰ δὲ Γύναια κράζουσι. Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ὧ Χριστὸς ἀφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος».


«Αυτός που συγκρατεί τα σύμπαντα υψώθηκε πάνω στο Σταυρό, και όλη η κτίση θρηνεί καθώς τον βλέπει να κρέμεται γυμνός πάνω στο ξύλο. Ο ήλιος έκρυψε τις ακτίνες του, και τα άστρα έχασαν το φως τους. Η γη σείστηκε γεμάτη φόβο, η θάλασσα αποσύρθηκε και οι πέτρες έσπαζαν. Πολλοί τάφοι άνοιξαν και αναστήθηκαν σώματα αγίων ανδρών. Ο άδης κάτω (στο βασίλειό του) στενάζει και οι Ιουδαίοι σκέπτονται να διαδώσουν συκοφαντίες ότι είναι ψέμα η ανάσταση του Χριστού, οι γυναίκες δε επιμένουν να φωνάζουν: Αυτό το Σάββατο είναι το ευλογημένο, γιατί σ’ αυτό ο Χριστός αφού κοιμήθηκε σα νεκρός σε τρεις μέρες θα αναστηθεί».



«Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελῶν τὸ ἄχραντόν σου Σῶμα, σινδόνι καθαρά, εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῶ κηδεύσας ἀπέθετο».


«Ο ευγενής (επίσημος) Ιωσήφ, αφού κατέβασε απ’ το ξύλο του Σταυρού το αμόλυντο Σώμα Σου κι αφού το τύλιξε με καθαρό σεντόνι και το άλειψε με αρώματα το κήδευσε και το τοποθέτησε σε καινούργιο μνήμα».


Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ΄


«Ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον, ἡ ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν Ἅδην ἐνέκρωσας, τὴ ἀστραπὴ τῆς θεότητος, ὅτε δὲ καὶ τοὺς τεθνεώτας ἐκ τῶν καταχθονίων ἀνέστησας, πᾶσαι αἱ Δυνάμεις τῶν ἐπουρανίων ἐκραύγαζον. Ζωοδότα Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοί».


«Όταν κατέβηκες στο βασίλειο του θανάτου, Εσύ που είσαι η αθάνατη ζωή, τότε νέκρωσες τον άδη με τη λάμψη της Θεότητάς Σου. Όταν δε ανέστησες από τα βάθη της γης τους πεθαμένους, τότε όλες οι ουράνιες Αγγελικές Δυνάμεις εφώναζαν: Δόξα σ’ Εσένα Χριστέ, ο Θεός μας, που δίνεις τη ζωή».


«Ταὶς Μυροφόροις Γυναιξί, παρὰ τὸ μνῆμα ἐπιστάς, ὁ Ἄγγελος ἐβόα. Τὰ μύρα τοὶς θνητοὶς ὑπάρχει ἁρμόδια, Χριστὸς δὲ διαφθορὰς ἐδείχθη ἀλλότριος».


«Ο άγγελος, που είχε σταθεί κοντά στο μνήμα φώναξε στις μυροφόρες γυναίκες: Τα αρώματα ταιριάζουν στους θνητούς. Ο Χριστός όμως αποδείχτηκε τελείως ξένος προς τη φθορά (που υφίστανται οι θνητοί).».




Ευαγγελικόν ανάγνωσμα:
- εις τον Όρθρον: Ματθ. 27: 62-66
- εις την Ματθ. 25: 1-20




πηγη http://www.xfe.gr/

Ὁ Οἶκος
Κοντάκιον

υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου



Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.

Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ.ι΄, 38-40, Ιωαν.ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα. Λίγες μέρες πρό του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.




Όταν έφθασε στο μνημείο, δάκρυσε και διέταξε να βγάλουν την ταφόπλακα. Τότε ύψωσε τα μάτια του στον ουρανό, ευχαρίστησε τον Θεό και Πατέρα και με μεγάλη φωνή είπε: Λάζαρε, βγές έξω. Αμέσως βγήκε έξω τυλιγμένος με τα σάβανα ο τετραήμερος νεκρός μπροστά στο πλήθος που παρακολουθούσε και ο Ιησούς ζήτησε να του λύσουν τα σάβανα και να πάει σπίτι του. (Ιωαν. ια΄,44)




Η αρχαία παράδοση λέγει ότι τότε ο Λάζαρος ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια. Τελείωσε το επίγειο βίο του στην Κύπρο το έτος 63 μ.Χ. και ο τάφος του στην πόλη των Κιτιέων έγραφε: «Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού».

Το έτος 890μ.Χ. μετακομίσθηκε το ιερό λείψανό του στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Λέοντα το σοφό, ο οποίος συνέθεσε τα ιδιόμελα στον εσπερινό του Λαζάρου: Κύριε, Λαζάρου θέλων τάφον ιδείν, κλπ
Χαρακτηριστικό της μετέπειτας ζωής του Λαζάρου λέγει η παράδοση, ήταν ότι δεν γέλασε ποτέ παρά μια φορά μόνο όταν είδε κάποιο να κλέβει μια γλάστρα και είπε την εξής φράση: Το ένα χώμα κλέβει το άλλο.


Η Ανάσταση του Λαζάρου επέτεινε το μίσος των Εβραίων που μόλις την έμαθαν ζήτησαν να σκοτώσουν τον Λάζαρο και το Χριστό.


Αυτή τη μέρα δεν γίνονται μνημόσυνα με κόλλυβα, σε ανάγκη μόνο απλό Τρισάγιο.


Ἀπολυτίκιον
Θέλοντας Χριστέ και Θεέ μας να δείξεις, προ της σταυρικής Σου Θυσίας, ότι είναι βέβαιο πράγμα η ανάσταση όλων των νεκρών, ανέστησες εκ νεκρών τον Λάζαρον. Για τούτο και εμείς, μιμούμενοι τα παιδιά που σε υποδέχθηκαν κατά την είσοδό Σου στην Ιερουσαλήμ, κρατούμε στα χέρια μας τα σύμβολα της νίκης, τα βάϊα και βοώμε προς Εσένα, τον νικητή του θανάτου: Βοήθησέ μας και σώσε μας, Συ που ως Θεός κατοικείς στα ύψιστα μέρη του ουρανού, ας είσαι ευλογημένος Συ, που έρχεσαι απεσταλμένος από τον Κύριο!


Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’.
Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.


Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Ἡ πάντων χαρά, Χριστὸς ἡ ἀλήθεια, τὸ φῶς ἡ ζωή, τοῦ κόσμου ἡ ἀνάστασις, τοῖς ἐν γῇ πεφανέρωται, τῇ αὐτοῦ ἀγαθότητι, καὶ γέγονε τύπος τῆς Ἀναστάσεως, τοῖς πᾶσι παρέχων θείαν ἄφεσιν.

Οσία Μαρία η Αιγυπτία… απέτυχε ως πόρνη και νίκησε ως ασκήτρια







Πριν 1.400 χρόνια μια κοπέλα, μόλις δώδεκα ετών, κάπου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, μπλέκεται στα δίχτυα του αγοραίου έρωτα. Δίνεται με σώμα και ψυχή στην πτώση, στην αμαρτία, στη φθορά. Η σαρκολατρεία, η ηδονοθηρία, η ακόρεστη λαγνεία την κατακυριεύουν πολύ νωρίς. Επί δεκαεπτά ολόκληρα χρόνια ζούσε αχόρταγα αυτή τη ζωή δίχως αναστολές, ντροπές, επιφυλάξεις, ενοχές και τύψεις.



Θεωρούσε τον εαυτό της ελεύθερο, ανεξάρτητο, ανεξέλεγκτο και ακατανίκητο. Θαύμαζε την ωραιότητά της, τα πλούτη της, τις κατακτήσεις της και την προκλητικότητά της. Ένα θαυμαστό σημείο που της συνέβη στα Ιεροσόλυμα και δεν μπορούσε να εισέλθει στο ναό την έκανε να γονατίσει, να δακρύσει, να θυμηθεί την αθωότητα των παιδικών της χρόνων. Άρχισε να κλαίει. Άρχισε η μεταστροφή της. Η φιλόσαρκη γίνεται ξαφνικά φιλόθεη. Μεταμορφώνεται, ξεμασκοφορεί, φιλοκαλεί, ανασταίνεται. Στην καρδιά της, μετά από αυτή την απρόσμενη υπαρξιακή αλλαγή, κυριαρχεί ο θεός έρωτας. Η ζωή της λαμβάνει βαθύ νόημα. Πρόκειται για μια ηρωίδα, μάρτυρα και οσία.

Αναχωρεί για την έρημο, την πέραν του Ιορδάνου, αποφασιστικά και ανυποχώρητα. Οι λογισμοί επιστροφής στην πρότερη ζωή δεν την αφήνουν να ησυχάσει ούτε για ένα λεπτό. Τυραννιέται από τους σφοδρούς κι αισχρούς λογισμούς επί δεκαεπτά χρόνια. Όσα χρόνια ζούσε στην αμαρτία. Κόντεψε ν’ απελπιστεί. Έγινε ένας σκελετός από τη νηστεία.

Κυκλοφορούσε σαν ένα αγρίμι της ερήμου. Η αφιλόξενη έρημος, η ξένη γη, πέτρες και σπηλιές υπήρξαν κατοικίες. Έζησε άλλα είκοσι τρία χρόνια δίχως τον φοβερό πόλεμο των λογισμών. Εξαϋλώθηκε. Η περίφημη πόρνη έγινε η μεγαλύτερη ασκήτρια όλων των αιώνων.


Ο αββάς Ζωσιμάς ιεραποδημώντας μια Σαρακοστή στην έρημο είδε μια σκιά περιπλανώμενη. Όταν αντελήφθη ότι ήταν μια γυναίκα, κάλυψε με το ιμάτιό του τη γύμνια της και πληροφορήθηκε με συγκίνηση τη θαυμαστή ζωή της. Επιστρέφοντας την κοινώνησε. Μετά ένα έτος τη βρήκε νεκρή. Σ’ ένα κεραμίδι είχε σημειώσει ότι ανεπαύθη μόλις κοινώνησε.

Η αμαρτία δεν είναι απλά η παράβαση του νόμου, αλλά έλλειψη αγάπης στον Θεό. Η αμαρτία φαντάζει πάντα πολύ ωραία, λίαν ελκυστική και σαγηνευτική. Συλλαμβάνεται στο νου, αποδέχεται και διαπράττεται. Η αμαρτία συνηθίζει να στερεί τη μακάρια γαλήνη της ψυχής. Η συννεφιά που προηγείται της αμαρτίας, μετά τη διάπραξή της υποχωρεί και ο άνθρωπος βλέποντας τη γυμνότητά του στενοχωρείται, θλίβεται κι έχει τύψεις. Η ουρά του διαβόλου επεμβαίνει, ώστε ο άνθρωπος ν’ απογοητευτεί και να μη θέλει να μετανοήσει.

Ο μέγας ψυχοανατόμος, όσιος Ιωάννης της Κλίμακος, όρισε με καταπληκτική σαφήνεια τα στάδια της αμαρτίας: Προσβολή, συνδυασμός, συγκατάθεση, αιχμαλωσία, πάλη, πάθος. Το πάθος γίνεται συνήθεια αγαπητή και χρόνια που παρασύρει τον άνθρωπο δίχως αντιστάσεις. Η αμαρτία σκοτίζει τον άνθρωπο. Σήμερα θεωρείται αδιάφορα, έχει γίνει κανόνας, ο άνθρωπος νομίζει πως κάνοντας ό,τι θέλει είναι και ελεύθερος. Όποιος νόμος και αν ψηφισθεί, η αμαρτία δεν θα παύσει να είναι αμαρτία και να ενοχλεί την ψυχή κάθε τίμιου, σοβαρού κι ευσυνείδητου ανθρώπου. Φθάσαμε το αφύσικο να το λέμε φυσικό και το παράλογο λογικό. Αποτέλεσμα της αμαρτίας: αποξένωση, απομόνωση, κενό, μοναξιά, απόγνωση και στενοχώρια.

Η οσία Μαρία συνδράμει στοργικά στη μεταστροφή όλων. Απέτυχε ως πόρνη και νίκησε ως ασκήτρια. Πρόκειται για τρομερά γενναία γυναίκα. Εμπνέει. Συνεγείρει τους αμαρτωλούς. Μη φοβάται κανείς τις λέξεις αλλά τις ανειρήνευτες πράξεις. Τελειώνει η Σαρακοστή και η Αλεξανδρινή Μαρία μας σκουντά να προχωρήσουμε άφοβα. Μας παρακινεί προς επαναπροσανατολισμό και να μας πει εμπιστευτικά πως και οι πόρνες μπορούν να θέλουν να γίνουν όσιες…

είτε την εικόνα μπροστά στην οποία έβαλε μετάνοια η Οσία Μαρία η Αιγυπτία

Δείτε την εικόνα μπροστά στην οποία έβαλε μετάνοια η Οσία Μαρία η Αιγυπτία



Στο σπήλαιο του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου στην Αθωνίτικη Βίγλα, ασκήτευε την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ο Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, ακολουθώντας την παλιά συνήθεια των μοναχών της Παλαιστίνης να αποσύρονται στην έρημο την περίοδο αυτή. Μέσα στο Σπήλαιο υπάρχει ησυχαστήριο και δύο μικρά παρεκκλήσια, του Ακαθίστου Ύμνου και του Αγίου Νικολάου, που έχουν κοινό ναό.



Στο παρεκκλήσιο του Ακαθίστου Ύμνου φυλάσσεται η ομώνυμη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Την βρήκε μετά από όραμα ο Άγιος Αθανάσιος και την μετέφερε στο Καθολικό της Μεγίστης Λαύρας, η εικόνα όμως, θαυματουργικά γύρισε στο Σπήλαιο. Νέα απόπειρα μεταφοράς της κατέληξε στο ίδιο αποτέλεσμα.

Όρισε τότε ο Άγιος Αθανάσιος να τιμάται πανηγυρικά με ολονύχτια αγρυπνία στο Σπήλαιο, το Σάββατο του Ακαθίστου Ύμνου. Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα (Παναγία η Εγγυήτρια) ήρθε στο Σπήλαιο από τα Ιεροσόλυμα και είναι η εικόνα την οποία έβαλε εγγυήτρια της αποχής της από τον πρότερο αμαρτωλό βίο η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, όταν αναχώρησε με μόνο εφόδιο δύο φραντζόλες ψωμί και εγκαταβίωσε στην έρημο επί 40 χρόνια.



Ἀπόστολος Κυριακῆς 2 Ἀπριλίου 2017, Ε΄ Νηστειῶν - Ὁσίας Μαρίας Αἰγυπτίας (Ἑβρ. θ΄ 11-14)







Ἀπόστολος Κυριακῆς 2 Ἀπριλίου 2017, Ε΄ Νηστειῶν - Ὁσίας Μαρίας Αἰγυπτίας (Ἑβρ. θ΄ 11-14)

Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

«Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ... καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων»

Ἤδη φθάνουμε πρὸς τὸ τέλος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ μόλις λίγες ἡμέρες μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα, κατὰ τὴν ὁποία θὰ προσκυνήσουμε τὰ ἄχραντα Πάθη τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ πρῶτα καθαρίσουμε τὴν καρδιά μας ἀπὸ τὴ δυσωδία τῆς ἁμαρτίας.
Ἡ συνείδησή μας μᾶς βεβαιώνει ὅτι εἴμαστε ἔνοχοι, τὸ σημερινὸ Ἀποστολι­κὸ ἀνάγνωσμα ὅμως μᾶς δίνει θάρρος καὶ ἐλπίδα. Προβάλλοντας τὸ ἀσύγκριτο μεγαλεῖο τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου ὁ θε­oφώτιστος Ἀπόστολος μᾶς τονί­ζει ὅτι τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ­«καθαριεῖ τὴν συν­είδησιν ἡμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι»· δηλαδὴ θὰ καθαρίσει τὴ συνείδησή μας ἀπὸ τὰ ἔρ­­­γα τῆς ἁμαρτίας, ποὺ φέρνουν στὴν ψυ­­­χὴ νέκρωση, καὶ θὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ λα­τρεύουμε ἀξίως τὸν ζωντανὸ Θεό.

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 2 Ἀπριλίου, Ε΄ Νηστειῶν - Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας (Μάρκ. ι΄ 32-45)







Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 2 Ἀπριλίου, Ε΄ Νηστειῶν - Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας (Μάρκ. ι΄ 32-45)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παραλαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς δώδεκα μαθητὰς αὐτοῦ καὶ ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν, ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι, καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. Καὶ προσπορεύον­ται αὐτῷ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ δυνάμεθα.