2 6

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στῦλος γέγονας Ὀρθοδοξίας, θείοις δόγμασιν ὑποστηρίζων τὴν Ἐκκλησίαν, ἱεράρχα Ἀθανάσιε, τῷ γὰρ Πατρὶ τὸν Υἱὸν ὁμοούσιον, ἀνακηρύξας κατήσχυνας Ἄρειον. Πάτερ Ὅσιε, Χριστὸν τὸν θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.

ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ

Ως θείος Αρχάγγελος, των νοερών στρατιών, Τριάδος την έλλαμψιν, καθυποδέχη λαμπρώς, Γαβριήλ Αρχιστράτηγε· όθεν εκ πάσης βλάβης, και παντοίας ανάγκης, σώζε απαρατρώτους, τους πιστώς σε τιμώντας, και πόθω ανευφημούντας, τα σα θαυμάσια

08 Νοεμβρίου- Η Σύναξις των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών ασωμάτων Δυνάμεων – Τα Αναγνώσματα του Εσπερινού της εορτής σε νεοελληνική απόδοση.


Ιησού Ναυή το ανάγνωσμα
Ιησούς Ναυή Ε. 13 – 15
Ενώ ο Ιησούς του Ναυή βρισκόταν κοντά στην Ιεριχώ, είδε ξαφνικά έναν άνδρα να στέκεται μπροστά του, κρατώντας ένα γυμνό σπαθί στο χέρι του. Ο Ιησούς τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Είσαι μαζί μας ή με τους εχθρούς μας;»
Εκείνος απάντησε: «Εγώ είμαι ο αρχιστράτηγος του στρατού του Κυρίου• τώρα μόλις ήρθα».

Τότε ο Ιησούς έπεσε με το πρόσωπο στη γη και του είπε: «Δέσποτα, τι προστάζεις στον δούλο σου;»
Ο αρχιστράτηγος του Κυρίου πρόσταξε τον Ιησού: «Λύσε τα σανδάλια από τα πόδια σου, γιατί ο τόπος πάνω στον οποίο στέκεσαι είναι ιερός».

Κριτών το ανάγνωσμα
Κριταί ΣΤ. 2, 7, 11 – 24.
Εκείνη την εποχή οι Μαδιανίτες καταπίεζαν σκληρά τους Ισραηλίτες, κι αυτοί επικαλέστηκαν τον Θεό. Τότε ήρθε άγγελος Κυρίου και κάθισε κάτω από τη φιστικιά, που βρισκόταν στην Εφραθά η οποία ανήκε στον Ιωάς, τον πατέρα του Εσδρί. Ο Γεδεών, ο γιος του Ιωάς, κοπάνιζε σιτάρι μέσα στο πατητήρι, για να το κρύψει από τους Μαδιανίτες. Ο άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε σ’ αυτόν και του είπε: «Ο παντοδύναμος Κύριος είναι μαζί σου».
Ο Γεδεών του απάντησε: «Συγχώρησέ με, Κύριέ μου, αλλά αν ο Κύριος είναι μαζί μας, γιατί μας βρήκαν αυτές οι συμφορές; Και πού είναι όλα τα θαυμαστά έργα του, που μας διηγούνταν οι πατέρες μας και μας έλεγαν πως ο Κύριος τους είχε βγάλει από την Αίγυπτο; Τώρα, όμως, μας απέρριψε και μας παρέδωσε στην εξουσία των Μαδιανιτών».
Τότε ο άγγελος Κυρίου στράφηκε σ’ αυτόν και του είπε: «Πήγαινε μ’ αυτή τη δύναμη που έχεις, και θα ελευθερώσεις τους Ισραηλίτες από την εξουσία των Μαδιανιτών. Εγώ σε αποστέλνω».
Ο Γεδεών του είπε: «Συγχώρησέ με, Κύριέ μου, αλλά με ποιον τρόπο θα ελευθερώσω τους Ισραηλίτες; Η συγγένειά μου είναι η πιο αδύναμη στη φυλή Μανασσή, και εγώ είμαι ο μικρότερος στην οικογένεια του πατέρα μου».
Ο άγγελος Κυρίου του απάντησε: «Ο Κύριος θα είναι μαζί σου και θα νικήσεις τους Μαδιανίτες σαν να ήταν ένας μόνον άνθρωπος».
Ο Γεδεών του είπε: «Λοιπόν, αν έχω την εύνοιά σου, κάνε μου σήμερα ό,τι μου ανήγγειλες• μην απομακρυνθείς από δω, ώσπου να επιστρέψω κοντά σου, να φέρω τη θυσία μου, που θέλω να σου προσφέρω».
Κι εκείνος του απάντησε: «Εγώ θα καθίσω εδώ ώσπου να επιστρέψεις». Ο Γεδεών μπήκε στο σπίτι του, μαγείρεψε ένα κατσίκι από τα γίδια του και άζυμες λαγάνες με ένα σακί αλεύρι και τοποθέτησε τα κρέατα μέσα στο κοφίνι και το ζουμί σε μια χύτρα, και τα έφερε σ’ αυτόν που καθόταν κάτω από τη φιστικιά, και τον πλησίασε.
Ο άγγελος του Θεού του είπε: «Πάρε τα κρέατα και τις άζυμες λαγάνες και βαλ’ τα σ’ εκείνον τον βράχο, και το ζουμί χύσ’ το πάνω τους»• έτσι κι έκανε. Τότε ο άγγελος Κυρίου άπλωσε την άκρη του ραβδιού που κρατούσε στο χέρι του, άγγιξε τα κρέατα και τις άζυμες λαγάνες, κι αναπήδησε φωτιά από τον βράχο και τα έκαψε εντελώς. Έπειτα ο άγγελος Κυρίου χάθηκε από τα μάτια του.
Τότε κατάλαβε ο Γεδεών ότι αυτός ήταν ο άγγελος Κυρίου, και είπε: «Αχ, αχ, Κύριέ μου, Κύριε, είδα τον άγγελο Κυρίου πρόσωπο με πρόσωπο!»
Κι ο Κύριος του απάντησε: «Ησύχασε, μη φοβάσαι, δεν θα πεθάνεις». Ο Γεδεών έχτισε εκεί θυσιαστήριο στον Κύριο, το ονόμασε «Ειρήνη Κυρίου», και βρίσκεται εκεί μέχρι σήμερα.
Προφητείας Δανιήλ το ανάγνωσμα
Δανιήλ Ι. 1 – 21.
Το τρίτο έτος της ηγεμονίας του βασιλιά των Περσών Κύρου, ο Δανιήλ, ο επονομαζόμενος Βαλτάσαρ, δέχτηκε ένα αποκαλυπτικό όραμα, που περιείχε ένα αξιόπιστο μήνυμα. Ο Δανιήλ ενισχύθηκε από τον Θεό, ώστε να κατανοήσει το όραμα.
Εκείνη την περίοδο, εγώ ο Δανιήλ πενθούσα επί τρεις ολόκληρες εβδομάδες. Φαγητό λαχταριστό δεν έφαγα, κρέας και κρασί δεν έβαλα στο στόμα μου, κι ούτε λάδι καλλυντικό έβαλα πάνω μου, για τρεις ολόκληρες εβδομάδες. Την εικοστή τέταρτη μέρα του πρώτου μήνα βρισκόμουν κοντά στον μεγάλο ποταμό Εδδεκέλ, δηλαδή στον Τίγρη. Σήκωσα τα μάτια μου και ξαφνικά είδα έναν άνδρα που φορούσε λινό ένδυμα και στη μέση του είχε μια ζώνη από χρυσάφι της Ωφάζ. Το σώμα του λαμποκοπούσε από χρυσόλιθο και το πρόσωπό του σαν τη λάμψη της αστραπής• τα μάτια του άστραφταν σαν δάδες αναμμένες, ενώ οι βραχίονές του και τα πόδια του έμοιαζαν με αστραφτερό χαλκό, κι όταν μιλούσε ακουγόταν σαν ένα πλήθος που φωνάζει.
Μόνον εγώ ο Δανιήλ είδα αυτό το όραμα. Οι άνδρες που ήταν μαζί μου δεν το είδαν, παρ’ όλα αυτά τους κατέλαβε μεγάλος φόβος κι έφυγαν τρομαγμένοι. Έτσι, εγώ έμεινα μόνος και είδα αυτό το μεγαλειώδες όραμα. Οι δυνάμεις μου με εγκατέλειψαν, έχασα το χρώμα του προσώπου μου και δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος. Τότε άκουσα τον άνδρα να μιλάει και, καθώς τον άκουγα ένιωσα συγκλονισμένος και έπεσα με το πρόσωπο στη γη.
Ξαφνικά, ένα χέρι με άγγιξε, με έκανε να σηκωθώ στα γόνατά μου, και ο άνδρας μού είπε: «Δανιήλ, άνθρωπε ιδιαίτερα αγαπητέ, δώσε προσοχή στα λόγια που θα σου πω• στάσου όρθιος, γιατί σ’ εσένα στάλθηκα τώρα». Όταν μου είπε αυτά τα λόγια σηκώθηκα έντρομος• εκείνος όμως συνέχισε να μου μιλάει: «Μη φοβάσαι, Δανιήλ, γιατί από την πρώτη μέρα που αποφάσισες να προσπαθήσεις να καταλάβεις και να υποφέρεις γι’ αυτό μπροστά στον Κύριο τον Θεό σου, τα αιτήματά σου εισακούστηκαν και εγώ ήρθα για να σου δώσω απάντηση. Αλλά ο αρχάγγελος του βασιλείου των Περσών στεκόταν εμπόδιο στον δρόμο μου για είκοσι μία μέρες, και τότε ήρθε ο Μιχαήλ, ένας από τους πρώτους αρχαγγέλους για να με βοηθήσει. Τον άφησα, λοιπόν, εκεί με τον αρχάγγελο του βασιλείου των Περσών και ήρθα να σε διαφωτίσω σχετικά με όσα θα συμβούν στον λαό σου κατά τις τελευταίες ημέρες, γιατί αυτό το όραμα αναφέρεται στο μέλλον».
Ενώ αυτός έλεγε σ’ εμένα αυτά τα λόγια, είχα το πρόσωπό μου στραμμένο στη γη και ήμουν συγκλονισμένος. Ξαφνικά, κάποιος που έμοιαζε με άνθρωπο άγγιξε τα χείλη μου. Τότε άνοιξα το στόμα μου και είπα σ’ αυτόν που στεκόταν μπροστά μου: «Κύριε, με την εμφάνισή σου ταράχθηκαν τα σωθικά μου και πια δεν έχω δύναμη. Πως, λοιπόν, να μπορέσω εγώ ο δούλος σου, Κύριε, να συνομιλήσω μ’ εσένα τον Κύριό μου; Εμένα πια τα πόδια μου δεν με κρατούν και μέσα μου δεν έμεινε πνοή».
Τότε εκείνος που έμοιαζε με άνθρωπο με άγγιξε πάλι και με δυνάμωσε. «Μη φοβάσαι», μου είπε, «άνθρωπε ιδιαίτερα αγαπητέ. Ειρήνη σ’ εσένα. Πάρε θάρρος και δύναμη»
Καθώς αυτός μιλούσε σ’ εμένα, ενδυναμώθηκα και είπα: «Μίλα, Κύριέ μου• μού ’δωσες δύναμη».
Εκείνος μου είπε: «Ξέρεις γιατί ήρθα σ’ εσένα; Τώρα θα επιστρέψω να πολεμήσω εναντίον του αρχαγγέλου των Περσών, αλλά ήδη όταν έφευγα από ’κει ερχόταν ο αρχάγγελος των Ελλήνων. Ήρθα, λοιπόν, να σου αναγγείλω αυτό που είναι γραμμένο στο βιβλίο της αλήθειας, αλλά δεν υπάρχει κανείς να μου συμπαρασταθεί σ’ αυτό το έργο, εκτός από τον Μιχαήλ, τον αρχάγγελό σας».
Από το βιβλίο ΠΡΟΦΗΤΟΛΟΓΙΟΝ, Τα λειτουργικά Αναγνώσματα από την Παλαιά Διαθήκη σελ. 490-501